კათოლიკე მისიონერები

მე-17 საუკუნის ოცდაათიან წლებში საქართველოს რომის პაპის მიერ წარგზავნილი კათოლიკე მისიონერები ესტუმრნენ. ქრისტეფორე კასტელიმ და არქანჯელო ლამბერტიმ 20 წელი დაჰყვეს ლიხთიმერეთში. კასტელიმ, რომელიც რიგიანი მახატვარიც იყო, მრავალრიცხოვანი ჩანახატები, ხოლო ლამბერტიმ ვრცელი თხზულებები დაგვიტოვა. ერთერთი ჩანაწერის თანახმად, „მამაკაცი ყველა მსმელია - ბევრის დალევა დიდ ვაჟკაცობად მიაჩნიათ. ამის შემდეგ არც ენა ერევათ, არც გონებას კარგავენ და არც ფეხი ეშლებათ“. სურათებზე მონადიმეთა შორის მშვენიერი სქესის წარმომადგენლებსაც ვხედავთ. თვით ქალები, მხატვრის სიტყვით, „სმაში ძალზე თავშეკავებულნი არიან. მრავალ ლხინს დავსწრებულვარ და არასოდეს მინახავს მსმელი ქალი“.

ლამბერტი აქვე მოგვითხრობს განთქმული მსმელის შესახებ, რომელსაც ამ მხრივ მისი სამშობლოს გარეთაც უსახელებია თავი. „ჩემს დროს იქ იყო ერთი დიდებული, რომელიც ისე გამოჩენლიყო სმაში, რომ მისი სახელი მთელ ირანშიც გავრცელდა. ირანის შაჰმა კაცი გამოუგზავნა დადიანს და შემოუთვალა, რომ ეს მსმელი გთხოვ, გამომიგზავნოო. დადიანმა სურვილი აუსრულა. ირანში მრავალი წვეულება იმართებოდა, სადაც მუდამ პატიჟებდნენ შედან ჭელიძეს. მან იქაც ისახელა თავი და ყველას სჯობნიდა სმაში. ამის გამო მუდამ ჯილდოებს იღებდა: ხან ოქროთი გაწყობილ უნაგირს, ხან ოქროთი გაწყობილ ძვირფას თოფს და ხან სხვა საჩუქრებს. საქმე იქამდე მივიდა, რომ თვით შაჰმა მოინდომა მასთან შებმა და იქამდე სვა, ვიდრე არ დასნეულდა და სული არ განუტევა. ჭელიძე კი, - დაასძენს ლამბერტი, - საჩუქრებით გამდიდრებული სამშობლოში დაბრუნდა”.

სანდრო კვერნაძე
თბილისის 52-ე საჯარო სკოლა
მე-10 კლასი